น๊านนานกว่าจะได้มาตั้งกระทู้ในพันทิปซะที เจ้าของกระทู้เองก็ขอหยิบเอาเรื่องใกล้ๆตัวมามาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เป็นเรื่องใกล้ตัวมากในยุคปัจจุบัน และอยากให้เพื่อนๆช่วยแชร์ช่วยเล่าเรื่องราวที่เจอมา ว่าคุณมีเพื่อนแบบไหนในโลกออนไลน์
เพื่อนออนไลน์ในที่นี้ จะยกตัวอย่างแบบเพื่อนออนไลน์จริงๆ ไม่ใช่แบบที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้วค่อยออนไลน์ทีหลัง ประเด็นหลังนี้เอาไว้ตั้งกระทู้หน้า (ถ้าวันนี้ไม่แป๊ก)
ประเภทที่ 1.รูปโปรไม่โชว์หน้า ไม่เคยโพสต์เรื่องของตัวเองเลย
อย่างมากก็แชร์เค้ามา รูปหมา รูปแมว รูปต้นไม้ มากมายก่ายกอง ยกเว้นเรื่องราวของตัวเอง เพื่อนประเภทนี้ถ้าทักมาทีรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนขี้ขลาดขึ้นมาทันที เราจะระวังคำพูดมาก กลัวนู่นกลัวนี่ ซักระยะจะสะกิดไปว่า ถ้าไม่แสดงตัว "ขออนุญาตลบเพื่อนนะคะ" แล้วซักพักเราก็ลบจริงๆ อีกแป๊บ มีคำร้องขอมาใหม่ อันนี้มาแบบตัวจริงเสียงจริง สไตล์การคุยลอกแบบมาบังเอิญเหมือนกันเป๊ะเว่อร์ อืมคุยต่อได้
ประเภทที่ 2. แสดงตัวตนทุกอย่าง เรื่องราวในชีวิต โปรไฟล์หน้าสดมาก (ไม่เข้าใจผู้ชายส่วนมากถ่ายรูปทำไมไม่ค่อยใช้แอ๊พกัน อย่างน้อยขอหน้าเนียนขาวหน่อยก็ยังดี แม้จะเป็นการหลอกลวงเบาๆแบบสุจริต) เพื่อนประเภทนี้จะมีหน้าตาเป็นอาวุธ แต่จะมีคารมที่ชวนขนลุก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านบทลิเกยังไงยังงั้น มีแฟนรึยังครับ อายุเท่าไหร่ ทำงานที่ไหน ลูกเต้าเหล่าใคร (อันสุดท้ายนี้เจ้าของกระทู้เติมเอง) ถ้าเราบอกว่าโสดค่ะ ไม่เชื่ออีก สวยขนาดนี้โสดได้ไง (ตรูสวยผ่านแอ๊พว่ะ) ขนาดไม่เชื่อว่าโสด ยังถามต่ออีก จีบได้มั้ยครับ นางฟ้าของผม ซักระยะเริ่มละ คิดถึงจังที่รัก (เป็นที่รักมันตอนไหนวะ) ทำไรอยู่ ทานข้าวยัง เป็นห่วงนะ ฝันดี จุ๊ฟๆ เพื่อนประเภทนี้คุยแล้วน่าเบื่อมากค่ะ ตามมารยาท ทักมาก็ตอบกลับ หลังๆมาชักอาการหนัก เอาว้า ยอมเสียมารยาท เงียบ ไม่มีการอ่านข้อความ ไม่มีการตอบกลับ จบปิ๊ง แต่ไม่อันเฟรนด์ กดไลค์ได้ตามปกติ
ประเภทที่ 3. มีหน้าตาเป็นอาวุธมากๆอีกนั่นแหละ แต่การใช้คำพูดดูดีมาก มีสกุลรุนชาติมาก สุภาพ มีสาระ คุยดี คุยสนุก อยากคุยด้วยบ่อยๆ แต่ติดที่รูปโปรไฟล์เท่านั้นเอง เฮ่อ!!!!!
ประเภทที่ 4. หน้าตาเฉยๆ ดูได้ไม่ถึงกับกระทบกับสุขภาพจิต แต่ชวนคุยทีนี่ดราม่าสุดๆ ไม่รู้ชีวิตมันจะเรื่องราวเยอะไปไหน ดราม่าการเมือง ดราม่าอกหัก เหงา ไม่มีคนรัก ผมคนไม่ดี ผมไม่หล่อ ไม่มีคนจริงใจ อืม...อยากระบายก็ระบายมา เรื่องของตรูเองยังเอาไม่รอดเลย กรรม
ประเภทที่ 5.ลูกคุณช่างจีบ มีกันตั้งแต่รุ่นลูกยันรุ่นพ่อ เพื่อนก็ขยันหยอดมากๆ จริงจังสุดๆ หน้าตายังไม่เคยเห็นบอกว่าจริงใจ รักนะ บางคนพูดไปถึงขั้นแต่งงานมีลูก เท่าที่เจ้าของกระทู้รู้มาก็พอมีที่จีบกันคุยกันออนไลน์จนถึงขั้นแต่งงานกันจริงๆ แต่ความเป็นไปได้จะมีซักกี่เปอร์เซ็นเชียว เจอรุ่นลูกจีบไม่เท่าไหร่ เจอรุ่นพ่อนี่เหนื่อยหน่อยกับสำนวน ขอไปถามแม่แป๊บว่า แม่นี่หมายถึงอะไร
ประเภทที่ 6. หน้าตาใช้ได้ บางคนถึงกับหล่อเลยทีเดียว แต่คุยมาคุยไปชวนคุยแต่เรื่องอย่างว่า แสดงความหื่นออกมาชัดเจน บางทีส่งรูปวาบหวิวของตัวเองให้ดู (ทั้งๆที่ไม่ได้ขอดู) คำก็ชวน... สองคำก็ชวน... เอางี้นะ ไม่พูดยาว ขออนุญาตบล๊อกเลยแล้วกัน จบ.
ประเภทที่ 7. รูปโปรไฟล์หน้าตาหล่อมากๆๆๆๆ แอ็ดมานี่รีบรับทันทีทันใดภายใน 3 วินาที ยิ่งทักมายิ่งเนื้อเต้น พูดดี สนุกสนาน (พูดดีไม่ดีไม่รู้ แต่เข้าข้างไว้ก่อน คนมันหล่อ) ยิ่งหยอดคำพูดเชิงจีบ หวานๆหน่อยยิ่งฟินส์ใหญ่ แต่....ทักได้ 3 วัน วันที่สี่ เงียบกริ๊บ เศร้าแพร๊บ
ประเภทที่ 8. ผู้ชายธรรมดาหน้าตาบ้านๆหาดูได้ทั่วไป แต่คุยสนุก ตรงไปตรงมาไม่จีบไม่หยอดไม่หวาน คุยได้ทุกเรื่องตามทันทุกเรื่อง ปรึกษากันได้ ขยันทำให้เรายิ้มและหัวเราะ มุขเก่าบ้างใหม่บ้างสลับกันไป บางครั้งฮาจนน้ำตาเล็ด บางครั้งก็แป๊กสนิทแบบดับอนาถไม่ได้เกิด แต่วันไหนไม่ได้คุยเหมือนชีวิตเรามันขาดอะไรไปสักอย่าง เหงาจังอ่ะ
เจ้าของกระทู้เป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดี ไม่หยิ่งค่ะ คนไหนคุยแล้วไม่มีปัญหาก็คุยได้เรื่อยๆค่ะ แต่สำหรับเพื่อนออนไลน์ประเภทที่ 8. ขอไว้นะคะ อย่าหายไปเฉยๆบ่อยๆ รู้สึกใจหาย (หรือเราแอบคิดไรกับเพื่อนประเภทนี้ป่าวเนี่ย อิๆ)
คุณมีเพื่อนคุยแบบไหนในโลกออนไลน์
เพื่อนออนไลน์ในที่นี้ จะยกตัวอย่างแบบเพื่อนออนไลน์จริงๆ ไม่ใช่แบบที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้วค่อยออนไลน์ทีหลัง ประเด็นหลังนี้เอาไว้ตั้งกระทู้หน้า (ถ้าวันนี้ไม่แป๊ก)
ประเภทที่ 1.รูปโปรไม่โชว์หน้า ไม่เคยโพสต์เรื่องของตัวเองเลย
อย่างมากก็แชร์เค้ามา รูปหมา รูปแมว รูปต้นไม้ มากมายก่ายกอง ยกเว้นเรื่องราวของตัวเอง เพื่อนประเภทนี้ถ้าทักมาทีรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนขี้ขลาดขึ้นมาทันที เราจะระวังคำพูดมาก กลัวนู่นกลัวนี่ ซักระยะจะสะกิดไปว่า ถ้าไม่แสดงตัว "ขออนุญาตลบเพื่อนนะคะ" แล้วซักพักเราก็ลบจริงๆ อีกแป๊บ มีคำร้องขอมาใหม่ อันนี้มาแบบตัวจริงเสียงจริง สไตล์การคุยลอกแบบมาบังเอิญเหมือนกันเป๊ะเว่อร์ อืมคุยต่อได้
ประเภทที่ 2. แสดงตัวตนทุกอย่าง เรื่องราวในชีวิต โปรไฟล์หน้าสดมาก (ไม่เข้าใจผู้ชายส่วนมากถ่ายรูปทำไมไม่ค่อยใช้แอ๊พกัน อย่างน้อยขอหน้าเนียนขาวหน่อยก็ยังดี แม้จะเป็นการหลอกลวงเบาๆแบบสุจริต) เพื่อนประเภทนี้จะมีหน้าตาเป็นอาวุธ แต่จะมีคารมที่ชวนขนลุก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านบทลิเกยังไงยังงั้น มีแฟนรึยังครับ อายุเท่าไหร่ ทำงานที่ไหน ลูกเต้าเหล่าใคร (อันสุดท้ายนี้เจ้าของกระทู้เติมเอง) ถ้าเราบอกว่าโสดค่ะ ไม่เชื่ออีก สวยขนาดนี้โสดได้ไง (ตรูสวยผ่านแอ๊พว่ะ) ขนาดไม่เชื่อว่าโสด ยังถามต่ออีก จีบได้มั้ยครับ นางฟ้าของผม ซักระยะเริ่มละ คิดถึงจังที่รัก (เป็นที่รักมันตอนไหนวะ) ทำไรอยู่ ทานข้าวยัง เป็นห่วงนะ ฝันดี จุ๊ฟๆ เพื่อนประเภทนี้คุยแล้วน่าเบื่อมากค่ะ ตามมารยาท ทักมาก็ตอบกลับ หลังๆมาชักอาการหนัก เอาว้า ยอมเสียมารยาท เงียบ ไม่มีการอ่านข้อความ ไม่มีการตอบกลับ จบปิ๊ง แต่ไม่อันเฟรนด์ กดไลค์ได้ตามปกติ
ประเภทที่ 3. มีหน้าตาเป็นอาวุธมากๆอีกนั่นแหละ แต่การใช้คำพูดดูดีมาก มีสกุลรุนชาติมาก สุภาพ มีสาระ คุยดี คุยสนุก อยากคุยด้วยบ่อยๆ แต่ติดที่รูปโปรไฟล์เท่านั้นเอง เฮ่อ!!!!!
ประเภทที่ 4. หน้าตาเฉยๆ ดูได้ไม่ถึงกับกระทบกับสุขภาพจิต แต่ชวนคุยทีนี่ดราม่าสุดๆ ไม่รู้ชีวิตมันจะเรื่องราวเยอะไปไหน ดราม่าการเมือง ดราม่าอกหัก เหงา ไม่มีคนรัก ผมคนไม่ดี ผมไม่หล่อ ไม่มีคนจริงใจ อืม...อยากระบายก็ระบายมา เรื่องของตรูเองยังเอาไม่รอดเลย กรรม
ประเภทที่ 5.ลูกคุณช่างจีบ มีกันตั้งแต่รุ่นลูกยันรุ่นพ่อ เพื่อนก็ขยันหยอดมากๆ จริงจังสุดๆ หน้าตายังไม่เคยเห็นบอกว่าจริงใจ รักนะ บางคนพูดไปถึงขั้นแต่งงานมีลูก เท่าที่เจ้าของกระทู้รู้มาก็พอมีที่จีบกันคุยกันออนไลน์จนถึงขั้นแต่งงานกันจริงๆ แต่ความเป็นไปได้จะมีซักกี่เปอร์เซ็นเชียว เจอรุ่นลูกจีบไม่เท่าไหร่ เจอรุ่นพ่อนี่เหนื่อยหน่อยกับสำนวน ขอไปถามแม่แป๊บว่า แม่นี่หมายถึงอะไร
ประเภทที่ 6. หน้าตาใช้ได้ บางคนถึงกับหล่อเลยทีเดียว แต่คุยมาคุยไปชวนคุยแต่เรื่องอย่างว่า แสดงความหื่นออกมาชัดเจน บางทีส่งรูปวาบหวิวของตัวเองให้ดู (ทั้งๆที่ไม่ได้ขอดู) คำก็ชวน... สองคำก็ชวน... เอางี้นะ ไม่พูดยาว ขออนุญาตบล๊อกเลยแล้วกัน จบ.
ประเภทที่ 7. รูปโปรไฟล์หน้าตาหล่อมากๆๆๆๆ แอ็ดมานี่รีบรับทันทีทันใดภายใน 3 วินาที ยิ่งทักมายิ่งเนื้อเต้น พูดดี สนุกสนาน (พูดดีไม่ดีไม่รู้ แต่เข้าข้างไว้ก่อน คนมันหล่อ) ยิ่งหยอดคำพูดเชิงจีบ หวานๆหน่อยยิ่งฟินส์ใหญ่ แต่....ทักได้ 3 วัน วันที่สี่ เงียบกริ๊บ เศร้าแพร๊บ
ประเภทที่ 8. ผู้ชายธรรมดาหน้าตาบ้านๆหาดูได้ทั่วไป แต่คุยสนุก ตรงไปตรงมาไม่จีบไม่หยอดไม่หวาน คุยได้ทุกเรื่องตามทันทุกเรื่อง ปรึกษากันได้ ขยันทำให้เรายิ้มและหัวเราะ มุขเก่าบ้างใหม่บ้างสลับกันไป บางครั้งฮาจนน้ำตาเล็ด บางครั้งก็แป๊กสนิทแบบดับอนาถไม่ได้เกิด แต่วันไหนไม่ได้คุยเหมือนชีวิตเรามันขาดอะไรไปสักอย่าง เหงาจังอ่ะ
เจ้าของกระทู้เป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดี ไม่หยิ่งค่ะ คนไหนคุยแล้วไม่มีปัญหาก็คุยได้เรื่อยๆค่ะ แต่สำหรับเพื่อนออนไลน์ประเภทที่ 8. ขอไว้นะคะ อย่าหายไปเฉยๆบ่อยๆ รู้สึกใจหาย (หรือเราแอบคิดไรกับเพื่อนประเภทนี้ป่าวเนี่ย อิๆ)